آه...

زندگی، کاش با ما بهتر کنار می آمدی...

سه سال از آخرین مطلبی که اینجا گذاشتم می گذرد

و من انگار به اندازه ده سال بزرگتر شده ام...

سه سال تجربه سه سال تفکر سه سال خاطره

چقدر حرف دارم برای زدن و دریغ که نیست محرم رازی

و نیست یاور راهی..

دریغ که دغدغه ها فرق کرده و حتی آرامش قدیم سخت تر به دست می آید

دانشگاه و درس تمام شد و سختی زندگی شروع شد...

سخت شد زندگی و اگر دوستان عزیزم نبودند سخت تر هم میشد

ولی بعضی کارها هنوز همان لذت قدیم را دارد

مثل گشت و گذار با داداشام

و سفر مشهد با دوستان

و کمک کردن به یک دوست و آرامش دادن به او

و دیدن سلامتی خانواده ام

و خوشی های دیگر که در ذهنم است ...

دلخوشیم به همین خوشی ها که زندگی هنوز مچمان را نخوابانده...

آرزویم سلامتی آنهایی است که برایم مهم هستند

          عاقبـت یک جـایی ...

           یک وقتـی ...

         بـه قول

          شـازده کـوچـولـو :

           دلت اهلـی یک نفـر می شـود ...!!!

هر سکوتی سرشار از ناگفته ها نیست

بعضی وقت ها سرشار از خجالتِ گفته هاست

در هياهوي زندگي، دريافتم کسي هست

که اگر بخواهد مي شود

و اگر نخواهد، نمي شود؛ “به همين سادگي”!

کاش نه مي دويدم و نه غصه مي خوردم،

کاش فقط او را مي خواندم…

براي دل خودم مي نويسم...

برايدلتنگي هايم

براي دغدغه هاي خودم

براي شانه اي که تکيه گاهم نيست!

براي دلي که دلتنگم نيست...

براي دستي که نوازشگر زخم هايم نيست...

براي خودم مي نويسم!

بميرم براي خودم که اينقدر تنهاست.

ﺍﻭﻝ ﺩﺑﺴﺘﺎﻥ : ﺗﻮ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﻭﻣﺪﯼ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﯽ ﻫﺮ ﻏﻠﻄﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﮑﻨﯽ!

ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ : ﺗﻮ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﭽﻪ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺍﯼ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻏﻠﻄﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﮑﻨﯽ!

ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ : ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺩﯾﮕﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﯼ ﺧﻮﺩﺕ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻏﻠﻄﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﮑﻨﯽ!

ﻣﺠﺮﺩﯼ : ﺗﻮ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﭽﻪ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻏﻠﻄﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﮑﻨﯽ!

ﻣﺘﺎﻫﻠﯽ : ﺗﻮ ﺩﯾﮕﻪ ﻣﺠﺮﺩ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻏﻠﻄﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﮑﻨﯽ!

ﭘﯿﺮﯼ : ﺗﻮ ﺩﯾﮕﻪ ﭘﺎﺕ ﻟﺐ ﮔﻮﺭﻩ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﯽ ﻫﺮ ﻏﻠﻄﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﮑﻨﯽ!

یکی بهم بگه پس من کی می تونم یه غلطی بکنم

شب خوابیدی در جایت و هی قِل میخوری …
بعد گوشیت رو برمیداری و مینویسی “خوابم نمیبره”

سرد میشی ، بغض میکنی ، خرد میشی

وقتی که میبینی هیچکس رو نداری که اینو واسش بفرستی …

کفش ها چه عاشقانه هایی با هم دارند !
یکی که گم شود دیگری محکوم به آوارگیست …

برای بعضـــی دردهـا

نــه میتوان گریــــــه کَــرد نـه میتوان فریــــــاد زد

برای بعضـــی دردها 

فقـــط میتوان نگــــاه کَرد و بی صـــــدا شکست 

مثل درد دل تنگی ..........

دلم خوش نیست

غمگینم

کسی شاید نمیفهمد

کسی شاید نمیداند

کسی شاید نمیگیرد مرا از دست تنهایی

تو میخوانی فقط شعری و زیر لب آهسته میگویی

عجب احساس زیبایی

تو هم شاید نمیدانی …

شجاعت همیشه غُرّش نمیکند !
گاهی شجاعت صدایی خاموش است در انتهای روز که می گوید :
فردا دوباره “سعی” خواهـم کرد.

داستان غم انگیز زندگی این نیست که انسانها فنا می شوند،
این است که بعضی از آنان از دوست داشتن باز می مانند.

خـدایا ...
مـرا بـبـخـش ، تـو را مـی پـرسـتـم ،
ولـی هـنـوز از بـت پـرسـتـی دسـت بـرنـداشـتـم
هـنـوز نـتـوانـسـتـه ام خـود را بـه تـو قـانـع کـنـم
هـر لـحـظـه بُـتـی مـی سـازم و تـصـورات خـویـش را مـی پـرسـتـم ...
" گـزیـده ای از نـیـایـش هـای شـهـیـد چـمـران "

ﮔﺎﻫﯽ ﻣﻌﺸﻮﻕ ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﻗﻮﺍﻧﯿﻦ ﻓﯿﺰﯾﮏ ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ
ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧﺰﺩیکتر میشوی ، ﺩﻭﺭﺗﺮ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ می ﺭﺳﺪ
ﻫﺮﭼﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ اش ﺑﯿﺸﺘﺮ می ﺷﻮﺩ ، ﺑﺰﺭﮒ تر ﺑﻪ ﻧﻈﺮ می ﺭﺳﺪ
ﭼﺸﻢ ﻣﯽﺑﻨﺪﯼ ، او را میبینی
ﭼﺸﻢ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ، ﻧﯿﺴﺖ
ﻫﺮﮔﺎﻩ ﺩﯾﺪﯼ ﭼﻨﯿﻦ ﺍﺳﺖ ، ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﺗﺴﻠﯿﺖ ﺑﮕﻮ !

چیزی نمیتونم بگم:فقط یادش به خیر

الو؟؟... خونه خدا؟؟ خدایا نذار بزرگ شم
الو ... الو... سلام
کسی اونجا نیست ؟؟؟؟؟
مگه اونجا خونه ی خدا نیست؟
پس چرا کسی جواب نمی ده؟
یهو یه صدای مهربون! ..مثل اینکه صدای یه فرشتس.

بله با کی کار داری کوچولو؟
خدا هست؟ باهاش قرار داشتم.

قول داده امشب جوابمو بده.
بگو من می شنوم.

کودک متعجب پرسید: مگه تو خدایی ؟من با خدا کار دارم ...
هر چی می خوای به من بگو قول می دم به خدا بگم .
صدای بغض آلودش آهسته گفت یعنی خدام منو دوست نداره؟؟؟؟
فرشته ساکت بود .

بعد از مکثی نه چندان طولانی:نه خدا خیلی دوستت داره.

مگه کسی می تونه تو رو دوست نداشته باشه؟
بلور اشکی که در چشمانش حلقه زده بود با فشار بغض شکست وبر روی گونه اش غلطید وباهمان بغض گفت :
اصلا خدا باهام حرف نزنه گریه می کنما...
بعد از چند لحظه هیاهوی سکوت ؛
بگو زیبا بگو .

هر آنچه را که بر دل کوچکت سنگینی می کند بگو...دیگر بغض امانش را بریده بود
بلند بلند گریه کرد وگفت:
خدا جون خدای مهربون،خدای قشنگم می خواستم بهت بگم تو رو خدا نذار بزرگ شم تو رو خدا...
چرا ؟این مخالف تقدیره .چرا دوست نداری بزرگ بشی؟
آخه خدا من خیلی تو رو دوست دارم قد مامانم ،ده تا دوستت دارم .اگه بزرگ شم نکنه مثل بقیه
 فراموشت کنم؟
نکنه یادم بره که یه روزی بهت زنگ زدم ؟نکنه یادم بره هر شب باهات قرار داشتم؟
مثل خیلی ها که بزرگ شدن و حرف منو نمی فهمن.
مثل بقیه که بزرگن و فکر می کنن من الکی می گم با تو دوستم.
مگه ما باهم دوست نیستیم؟
پس چرا کسی حرفمو باور نمی کنه ؟
خدا چرا بزرگا حرفاشون سخت سخته؟مگه این طوری نمی شه باهات حرف زد...
خدا پس از تمام شدن گریه های کودک گفت:
آدم ،محبوب ترین مخلوق من.. چه زود خاطراتش رو به ازای بزرگ شدن فراموش می کنه...
کاش همه مثل تو به جای خواسته های عجیب من رو از خودم طلب می کردند
 تا تمام دنیا در دستشان جا می گرفت.
کاش همه مثل تو مرا برای خودم ونه برای خودخواهی شان می خواستند .

دنیا برای تو کوچک است ...
بیا تا برای همیشه کوچک بمانی وهرگز بزرگ نشوی...
کودک کنار گوشی تلفن،درحالی که لبخندبرلب داشت در آغوش خدا به خواب فرو رفت.

(نویسنده:حامد)

دل تنگِ دل تنگم بی تابِ بی تابم
بیدارِ بیدارم امشب نمیخوابم
از تو چه پنهان باز خواب تو را دیدم
از ترس بیداری با گریه خندیدم
از تو چه پنهان باز پروانه دلگیره
امروز راهی شو فردا دیگه دیره
دل تنگِ دل تنگم بی تابِ بی تابم
بیدارِ بیدارم امشب نمیخوابم
بارون نمیباره تو این کویر درد
بانوی شبنم پوش به خونمون برگرد
به خونمون برگرد بانوی بیداری
تو که گل خورشید رو دامنت داری
خورشید و میبردن تو گریه میکردی
تعبیر خوابم شد این که تو برگردی
دل تنگِ دل تنگم بی تابِ بی تابم
بیدارِ بیدارم امشب نمیخوابم

زنده یاد ناصر عبداللهی

چرا می گویند « ها » نشانه جمع است ؟!؟

وقتی با « تن» جمع ببندی...

“تنها” خودت می مانی و خودت!!!